لطفعلى محمديان‏
زمان عجيبى است! غربت ازدر و ديوار مى‏ بارد. نمى‏ دانم چرا وقتى به اين زمان فكر مى‏ كنم كوفه در ذهنم تداعى مى‏ شود. كوفه را نديده‏ ام و شايد تا آخر عمرم هم نبينم، امّا، با مذلّت خاك و خاكيان آشنايم. بر حال خودم و هم‏نوعانم افسوس مى‏ خورم؛ چراكه داريم بسرعت از همديگر دور مى‏ شويم و روز به روز فاصله ما بيشتر مى‏ شود. در عين اينكه از همديگرجدا مى‏ شويم، نسبت به خودمان نيز داريم غريبه مى‏ شويم. داريم خودمان را نيز فراموش مى‏ كنيم. هروقت كه ندايى از درون به ما نهيب مى‏ زند كه برگرد! راه گم كرده‏ اى! دارى به بيراهه مى‏ روى! ما نيز بر او نهيب مى‏ زنيم كه خاموش!

سيد محمّد على الحلو
مترجم: سيد شاهپور حسينى ‏
نشانه‏ ها و علامات ظهور، اهميت خاصى در فرهنگ مهدويت دارند، به ويژه اينكه اين نشانه‏ ها، شخصيت‏ هاى دوران ظهور را به ما مى ‏شناسانند. اين نشانه‏ ها در حقيقت يك لطف بزرگ الهى است كه جهان به وسيله آن خود را براى استقبال از آن رويداد سرنوشت‏ ساز و بسيار مهم آماده مى ‏كند. نشانه‏ هايى كه روى داده يا در آينده روى خواهد داد، خود اشاره به اين امر دارد كه انسان مى ‏تواند در زمان‏ هاى مختلف، گرايش‏ ها و تفكرات و وابستگى ‏هاى خود را به جريان‏ هاى مختلف مشخص كند و بداند چه در انتظار اوست. يكى از اين نشانه‏ هاى حتمى ، يمانى است.

یکی از لشکریان ابن سعد فریاد زد: «این شخص شیر شیران است، این فرزند شبیب است، مبادا کسی به جنگ او برود». پس عابس مکرر فریاد می‌زد و مبارز می‌طلبید و کسی جرأت نمی‌کرد به میدان او برود‏.

مريم پاك‏ آئين‏
حوادثى‏ كه پس از شهادت امام حسين (ع) در «دشت كربلا» رخ داد، پيش از هر چيز انسان را به ياد صحراى‏ محشر مى‏ اندازد. زمانى‏ كه همه‏ جا تاريك مى‏ شود، زمين و زمان به هم مى‏ ريزد و صيحه دهشت‏ آور فرشتگان از آسمان بلند مى‏ شود. با بررسى‏ وقايع پس از شهادت امام حسين (ع)، به راستى‏ در مى‏ يابيم كه عظمت قتل بى‏ رحمانه امام، تا چه اندازه است؛ مصيبت عظيمى‏ كه عالم خاكى‏ را پريشان كرد؛ بلكه قدسيان آسمان را نيز به شيون و فرياد وا داشت.

علقمة بن محمد حضرمى گويد: به امام باقر (ع) عرض كردم: به من دعايى تعليم دهيد كه با آن دعا در اين روز (عاشورا) هنگامى كه امام حسين (ع) را زيارت مى‏ كنم، بخوانم و دعايى كه با آن، هنگامى كه آن حضرت را از نزديك يا از خانه‏ ام و از راه دور (و به قصد زيارت بدان سو) اشاره مى‏ كنم، بخوانم. حضرت فرمودند: «اى علقمه پس از آنكه به آن حضرت با سلام اشاره كردى، دو ركعت نماز بخوان و پس از آن اين قول (متن زيارت) را بخوان.

عبود من، مرا چه شده كه چون نام چهارتن را مى ‏برم، تسلى مى ‏يابم. چون نام حسين را مى ‏برم اشكم مى ‏ريزد وناله‏ ام سر مى ‏كشد. خداى تبارك و تعالى سرگذشت او را برايش در كلمه «كهيعص» بازگو نمود. چون زكريا اين را شنيد، سه روز از مسجد خود بيرون نرفت و كسى را هم نپذيرفت و به گريه و ناله رو آورد و براى او نوحه مى ‏خواند ...

- سيد بحرالعلوم رحمةالله عليه به قصد تشرف به سامرا تنها به راه افتاد، در بين راه راجع به اين مسئله، كه گريه بر امام حسين (ع) گناهان را مى ‏آمرزد، فكر مى ‏كرد همان وقت متوجه شد كه شخصى  عرب سوار بر اسب به او رسيد و سلام كرد، بعد پرسيد: جناب سيد درباره چه چيز به فكر فرو رفته‏ اى ؟ و در چه انديشه‏ اى ؟ اگر مسئله علمى  است بفرماييد شايد من هم اهل باشم؟

ليلا سادات آرامى ‏
- شعفى مى ‏گويد:
- مرحوم آيت ‏الله حاج آقا حسين خادمى و مرحوم حاج شيخ عباس قمى و حاج شيخ عبدالجواد مدّاحيان روضه‏ خوان امام حسين (ع) را در خواب ديدم كه در غرفه‏ هاى بهشت با يكديگر اجتماع داشتند. از آيت‏ ا ... خادمى احوال پرسى كردم و گفتم: با هم بودن شما يك آيت‏ الله و آقاى حاج شيخ عباس قمى يك محدّث و حاج شيخ عبدالجواد روضه‏ خوان امام حسين عليه‏ السلام، چه مناسبتى دارد كه با يكديگر يك جا قرار گرفته‏ ايد؟

در صد و بیست و چهارمین نشست از سلسله نشست‌های ماهانة فرهنگ مهدوی، «حجّت الاسلام و المسلمین دکتر سید محمّدکاظم طباطبایی» دربارة موضوع «بسترها و زمینه‌های شکل‌گیری فاجعه کربلا» سخنرانی کردند. در این نشست که همزمان با ایّام عزاداری سیّد و سالار شهیدان، حضرت اباعبدالله الحسین(ع) برگزار گردید،

عظمت و محتواى عاشورا، انگيره‏ ها، اهداف و دستاوردهاى فرهنگى غنى و ناب آن همواره در متن زندگى شيعيان و عمق باورهايشان جريان دارد. مسلمانان مظلوم جهان نيز براى نجات از جور ستمگران، قيام اباعبدالله (ع) را سرمشق و الگوى خود قرار مى ‏دهند. البته حادثه عاشورا چنان شكوهمند است كه حتى بر انديشه غير مسلمانان نيز اثر گذاشته و سبب برانگيخته شدن عشق وعلاقه و احترام آنان به امام حسين (ع) شده است.
در اين جا، به برخى از جنبه ‏هاى اثرگذارى نهضت عاشورا در پهنه گيتى نگاهى كوتاه مى ‏افكنيم.