به گزارش موعود وزیر خارجه تركیه میگوید آنكارا و تل آویو در شرف عادی سازی روابط دوجانبه پس از حادثه حمله به كشتی "مرمره آبی" هستند. داوود اوغلو تاكید كرد در این زمینه پیشرفت جدی حاصل شده و با رفع اختلافات موجود، مسیر برای بهبود كامل روابط هموار شده است.
دو هفته قبل نیز رژیم صهیونیستی از حضور یك هیأت عالی رتبه تركیهای در كنفرانسی با موضوع گرامیداشت قربانیان هولوكاست ابراز خرسندی كرد. این رژیم، حضور مقاماتی از وزارتخارجه تركیه در كنفرانس مذكور را حامل پیامهای مثبتی درخصوص عادی سازی روابط فیمابین دانست و از آن به شدت استقبال نمود.
روزنامه جمهوریت نیز در تشریح انگیزههای دولت تركیه برای تجدید مناسبات با رژیم صهیونیستی نوشت: با نهایی شدن توافقها و برقراری مناسبات كامل با تل آویو، اردوغان كه به دلیل اتفاقات ماههای اخیر، روزهای سختی را میگذراند احساس راحتی خواهد كرد و حتی زمینه برای رفع كدورتها با دولت آمریكا هموار خواهد شد.
از زمان پیدایش رژیم صهیونیستی، دولت تركیه متأسفانه با اینكه اكثریت بیش از 95 درصد جمعیت این كشور را مسلمانان تشكیل میدهند، از دولتهایی بود كه با رژیم صهیونیستی روابط گسترده سیاسی، تجاری و نظامی داشت. علاوه بر این، دولت تركیه در میان كشورهای اسلامی اولین كشوری بود كه رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت و در طول 60 سال گذشته نیز مراودات گستردهای با این رژیم داشت.
با روی كار آمدن دولت اسلام گرا در تركیه در سال 1381 این امید ایجاد شد كه تركیه در مناسباتش با رژیم صهیونیستی تجدیدنظر كلی كرده و فصل نوینی را در این زمینه بگشاید و لكه ننگ 50 ساله رابطه با رژیم صهیونیستی را از پیشانی این كشور مسلمان پاك كند.
این مسئله یكی از خواستهها و آرزوهای ملت مسلمان تركیه بود و به جرات میتوان گفت یكی از انگیزههای اصلی كه مردم تركیه به حزب اسلام گرای عدالت و توسعه و شخص اردوغان اقبال نشان دادند همین بود، زیرا مردم تركیه از اینكه دولتشان با رژیمی رابطه نزدیك داشت كه هم مسلكان مسلمان آنها را قتل عام مینماید، قبله نخست مسلمانان را اشغال كرده و علیه منافع جهان اسلام فعالیت میكند خشمگین بودند. مردم تركیه از مشاهده اینكه قاتلان فلسطینیها و اشغالگران سرزمینهای مسلمانان، آزادانه در كشورشان به تجارت مشغولند و تعطیلات خود را در مناطق تفریحی این كشور میگذرانند بشدت عصبانی بودند.
رژیم صهیونیستی در چند دهه گذشته علاوه بر مراودات تجاری، به تأمین كننده اصلی تسلیحات و فناوری نظامی تركیه تبدیل شده است به طوری كه مبادلات تجاری طرفین سالانه بالغ بر 2 میلیارد دلار بوده است.
با این حال دولت اسلامگرا از زمان روی كار آمدن، در زمینه قطع وابستگی به رژیم صهیونیستی خواستههای ملت تركیه و سایر ملل اسلامی را برآورده نكرد. این دولت به جای اینكه گامهای اساسی در رفع ننگ رابطه با رژیم صهیونیستی بردارد صرفاً به حركتهای شعاری و عوام گرایانه پرداخت كه اوج آن، مشاجره لفظی اردوغان با شیمون پرز در اجلاس داووس در سال 1385 و در اعتراض به قتل عام مردم غزه بود كه پرز را "قاتل كودكان" خواند.
با اینحال در همان شرایط نیز كه رژیم صهیونیستی فوج فوج ملت بیدفاع فلسطین را میكشت، آنكارا حاضر نشد روابطش را با تل آویو قطع كند.
سفر اردوغان به فلسطین اشغالی در سال 1384 اوج اقدامات ننگ آور دولت باصطلاح اسلام گرای وی بود. وی در این سفر، با مقامات رژیم صهیونیستی دیدار كرد و دست آنها را فشرد. برخی خبرگزاریها در همان زمان گزارش دادند كه اردوغان در قبال فعالیتهای هستهای ایران با رژیم صهیونیستی ابراز همدردی كرده و خود را در نگرانیهای رژیم صهیونیستی سهیم و شریك دانسته بود!
در آن شرایط توجیه خوش بینانهای كه در قبال عملكرد نامعقول دولت اردوغان در برخوردش با رژیم صهیونیستی وجود داشت این بود كه وی تحت فشار نظامیان قرار دارد و مجبور است چنین اظهاراتی را مطرح سازد و چنین مواضعی را دنبال نماید.
با اینحال، در شرایط كنونی كه دولت تقریباً دست نظامیان را از قدرت ساقط كرده است تلاشهای جریان حاكم برای تجدید مناسبات همه جانبه با رژیم صهیونیستی هیچ توجیهی ندارد به جز اینكه جریان حاكم به دلیل سیاستها و رفتارهای غلط و نابخردانهاش خود را در موضع ضعف و بیثباتی میبیند و برای نجات یافتن از این مخمصه دست به دامن برقراری رابطه با صهیونیستها شده است. به عبارت روشنتر، دولت تركیه و به خصوص شخص اردوغان كه اكنون مجبور شده است ننگ برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی را بپذیرد، تاوان رفتارها و سیاستهای غلط خود در سالهای گذشته را میپردازد.
سیاست اردوغان و حزبش، به خصوص در قبال بحران سوریه كه اكنون به شكست و رسوایی منجر شده است، منشأ بخش عمده گرفتاریهای دولت اردوغان را تشكیل میدهد.
سیاست مسئلهدار و غلط خصومت ورزی كوركورانه با دولت سوریه و حمایت غیرقانونی، غیرشرعی و غیراخلاقی از تروریستها و شورشیانی كه به هیچ معیاری پایبند نیستند، به اعتبار و حیثیت دولت اردوغان به شدت خدشه وارد كرده و تركیه را نیز در انزوای بیسابقهای قرار داده است.
با اینحال، این نهایت ساده اندیشی است اگر دولتمردان كنونی تركیه میپندارند تجدید مناسبات با رژیم صهیونیستی میتواند آنها را از بحران نجات دهد بلكه تتمه اعتبار آنها را در میان حامیانشان نیز از بین خواهد برد و بر عمق بحرانی كه اكنون دچار آن هستند خواهد افزود.