به راستی که عدم وابستگی به فضا و زمان برازندة این خدایان مجازی است.
از جمله مهم‌ترین پیامدهای این عدم وابستگی، محقّق شدن آرزوها است؛ آرزوهایی که در دنیای واقعی، به واسطة وابستگی به فضا و زمان محقّق نمی‌شوند.

در دنیای تکنولوژی و فناوری امروز، که تبادل اطّلاعات و داده به طور روزافزونی به سوی مجازی شدن پیش می‌رود، دانش‌آموزی که پس از 12 سال یادگیری و تحصیل، از سیستم آموزشی کشور خارج شده؛ در حالی‌که ساعتی را به نشستن پشت کامپیوتر و یادگیری طریقه استفاده از آن نگذرانده است، چه آینده شغلی‌ای را در مقابل خود می‌بیند؟