این یادداشت بدون داوری نسبت به ادعاهای نتانیاهو برای توانایی و اراده کمک به مشکل کم‌آبی در ایران، نمایی کلی از وضعیت منابع آب و خشک‌سالی در اسرائیل به دست می‌دهد.
شاید در دهه 1950 و 1960 میلادی که آب یکی از علل جنگ‌های اسرائیل با همسایگان عربش بود، پیش‌بینی صادرات آن از سوی اسرائیل تا حدود زیادی غیر ممکن به نظر می‌رسید. ...
یک گروه و تنها یک گروه در تمام جنگ‌ها و خونریزی‌های درگرفته بر روی این سیاره نقش داشته است. این گروه توطئه‌گر و شیطانی، از لحاظ تعداد اندک هستند، ولی همانند هشت‌پایی مهلک، بازوهای خود را دراز می‌کنند تا جماعتی بی‌شمار از قربانیان بی‌گناه را در چنگال خود گرفته و گلوی آنان را بفشارند. اعضای هر انجمن و سازمان جهانی‌نگری، از شورای روابط خارجی و یسوعیون (1) گرفته تا اعضای گروه بیلدربرگ (2) و فرقه‌ی جمجمه و استخوان (3) از دستورات این گروه شیطانی تبعیت می‌کنند و در پیشگاه رهبران آنان به لرزه می‌افتند.
از ابتدای تشکیل رژیم صهیونیستی تا کنون، ورزشی رزمی را ابداع کرده اند که این روزها در پی بین المللی کردن آن و ترویجش هستند که با ابهام همراه بوده است.
احتمالا تا کنون نامی از ورزشی به نام کراوماگا نشنیده باشید. گونه ای از ورزش رزمی که قدمتش به کمتر از یک قرن می رسد؛ اما این روزها در برخی کشورهای آمریکای شمالی و اروپایی به شدت تبلیغ می شود.
اسرائیل در داخل خود بحران خاموش اما شدید جمعیتی دارد و به نظر می رسد ایدئولوژی "پست‌صهیونیسم" نقشه پشتیبان برای نجات اسرائیل است. در این میان مسئله یهود مسئله "نژاد" است که می‌گویند ما قوم برگزیده‌ایم اما یهودیان اسرائیل را، یهودی‌های درجه چندم می دانند و کمتر از یک درصد از نخبگان یهود در سرزمین‌های اشغالی زندگی می‌کنند. در حال حاضر دورخیز این قوم برای یک منطقه دیگر با بسترهای مناسب و پتانسیل های زیاد به نام "چین" است.
بیش از 60 سال از اشغال فلسطین می‌گذرد، آنچه در طول این سال‌ها از «اشغال» و «اشغالگری» غالبا در اذهان نقش بسته، تصویری کلیشه‌ای از تصرف سرزمین فلسطین، آوارگی فلسطینیان، سلب حقوق مشروع این ملت و مبارزات آنها با یهودیان صهیونیست برای بازپس گیری تمام آن چیزهایی است که از آنها «غصب» شده است. غافل از آنکه در آن‌سو، در تصمیم‌گیری رژیم صهیونیستی سیاست‌ها و طرح‌هایی آرام و بی‌صدا درحال اجراست که معنا و مفهوم اشغال و اشغالگری و خطر تجاوز و تعرض به سرزمین‌های اشغالی در آنها جلوه می‌کند.
مسابقات مکابیا یا المپیک یهودی با الهام از یهودا مکابی، قهرمان مبارزه با ظلم و ستم پادشاه یونانی، امروزه ابزاری در جهت اهداف صهیونیسم جهانی است. مکابیا با گردهم آوردن یهودیان جهان، دل‌بستگی آنان به دولت جعلی یهودی و فرهنگ صهیونیسم را بیشتر خواهد کر
/images/storiesهلگا طویل نویسنده فلسطینی-آمریکایی و استاد دانشگاه نیویورک در مقاله‌ای در مجله ژاکوبین در سال 2015،یک روز عادی مردم فلسطین در مرزهای رژیم صهیونیستی را این‌گونه به تصویر می‌کشد: «یک ساعت است که رسیده‌اید، بیش از ظرفیتتان خاک و مونوکسید کربن استنشاق کرده‌اید. تازه نیم ساعت دیگر طول خواهد کشید تا به سربازی برسید که ممکن است بدون ذکر هیچ دلیلی شما را مجبور کند که برگردید. این وضعیت فلسطینیانی است که هر روزه از گذرگاه قلندیا عبور می‌کنند.»
نقش بارون ادموند روچیلد در ایجاد اسرائیل به حدی بود که بن گوریون درباره وی چنین می‌گوید: «در تاریخ ۲۰۰۰ ساله ملت یهود، کسی را نمی‌توان یافت که مرد رویاها باشد؛ مردی که سکونت‌گاه‌های یهودی را همچون خانه‌ای برای نسلمان بازسازی کند؛ آن مرد بارون ادموند دِ روچیلد [Baron Edmond James de Rothschild] است. اما ارتباط خاندان روچیلد با مرگ ادموند قطع نشد بلکه اعقاب وی این راه را ادامه دادند؛ خاندان روچیلد در دهه ۱۹۵۰ به کیساریا –پایتخت امپراطوری روم در فلسطین- نقل‌مکان کرده و بارون ادموند روچیلد [نوه ادموند مشهور] در آنجا بنیاد کیساریا را تأسیس و دولت را به سرمایه‌گذاری در آن دعوت کرد.
آیا به این فکر کرده‌اید که چه کسانی صاحب امتیاز کمپانی‌های بزرگ پورنوسازی، مجلّه‌های پورنو و زرد هستند؟ شما بدون تحقیق و دقّت بالا نمی‌توانید متوجّه این توطئه بزرگ شوید. صنعت پورنو، فرزند مشترک زرسالاران یهود و بیماران جنسی است. یکی از موضوعات همیشه مطرح در مورد صهیونیسم، بحث جریان‌سازی‌هایی است که صهیونیسم جهانی با کمک ابزارهای مختلف در جهان به راه می‌اندازد.
کُهِن در مقدمه‌ی کتاب گنجینه‌اى از تلمود می‌گوید: وقتى وسایل جدید براى تفسیر تورات فراهم آمد و کار بررسى و تفسیر آن مختص دانشمندان شد، این عده به نام تنائیم (1) یعنى معلمان خوانده شدند و کارشان مشنا / میشنا نام گرفت. کسی که بیشترین تأثیر را در این زمینه گذاشت هلّیل بود. او که بر اساس روایات شفاهى، از طریق مادرش به داوود مى‌رسد در بابل به دنیا آمد، سپس به فلسطین مهاجرت کرد و مدت چهل سال حِبْر یا رَبَن بلامنازع این سرزمین بود.
