متن:
و من كلام له عليه السلام يعني به الزبير في حال اقتضت ذلك
يَزْعُمُ أَنَّهُ قَدْ بَايَعَ بِيَدِهِ وَ لَمْ يُبَايِعْ بِقَلْبِهِ فَقَدْ أَقَرَّ بِالْبَيْعَةِ وَ ادَّعَى الْوَلِيجَةَ فَلْيَأْتِ عَلَيْهَا بِأَمْرٍ يُعْرَفُ وَ إِلَّا فَلْيَدْخُلْ فِيمَا خَرَجَ مِنْهُ
ترجمه:
پيمان شكنان
زبير به بهانه واهي، بيعت خود را با امام شكست. حضرت در پاسخ او فرمود: او ميپندارد كه تنها مراسم بيعت را برگزار كرده ولي قلباً پذيراي آن نبوده است. باشد، اين اقرار به بيعت است و به حكم شرع، الزام آور. امّا ادّعاي جدّي نبودن آن، بايد ثابت شود و الّا موظّف به اطاعت است.
اندیشه
____________
